Dolle dagen in het Baggergat

Hoe wij deze dagen beleefd hebben? Het was geweldig, top, boven verwachting, super, mooi enz. Wat hebben wij genoten! Dat wij zo genoten hebben kwam mede dankzij onze goede achterban: onze familie en buren waar Floor deze dagen terecht kon, door Floor zelf die net zo hard als wij genoot, door de Kleibakkers die ons met open armen ontvangen hebben, door onze vrienden die met allerlei verrassingen kwamen en door iedereen die naar de Kolk kwam om ons ook daar met open armen en mooie woorden te ontvangen. We gaan per dag vertellen hoe we het beleefd hebben, dus ga er maar even voor zitten!

Vrijdag
Vandaag was het dan eindelijk zover, we mogen eindelijk op pad! We begonnen in Bemmel, waar we alvast mochten toekijken hoe prins Cas d’n Duiker en prinses Annelaura de sleutel in ontvangst namen. Voor ons was dit allemaal nieuw, maar het jeugdprinsenpaar gaf een goed voorbeeld. Floor die niet zo van de officiële gedeeltes is, was in de tussentijd alvast in het andere gedeelte van de Kinkel aan het hossen, maar kwam tussendoor nog even de meiden van de garde aanmoedigen. Nadat de sleutel in ontvangst is genomen en er verschillende optredens zijn geweest, werden we weer thuisgebracht waar we konden aanschuiven doordat de ouders van Hanneke al waren gearriveerd met eten. Floor ging mee naar Doornenburg en wij konden ons weer klaarmaken voor het volgende gedeelte: de jongste inwoner. De oudste inwoner konden we helaas niet bezoeken in verband met ziekte. Rond 19:30 uur werden we weer opgehaald om naar Eliza te gaan. Eenmaal daar kregen de trotse papa en mama net zoals Eliza een onderscheiding van ons. Voor Eliza zelf hadden we een knuffel meegenomen met een shirtje met leuke opdruk. We kregen een beschuitje en zelfs het bier lag koud. Deze combi vinden wij niet vreemd, alleen maar heel bijzonder. Na even gezellig gezeten te hebben moesten we helaas weer gaan, er had nog iemand een kratje bier tegoed van ons. Tja, het doet best pijn om dit goud weg te geven, maar het gaat naar een goed adres. Michael was de gelukkige, Iris deed vrolijk open en nadat wij haar gefeliciteerd hadden was het wachten op Michael die alvast wat calorieën aan het verbranden was om ze hierna met ons er weer aan te werken. Nadat we hier gezellig gezeten hadden, vervolgden we onze weg naar Hents Café. Wat een gezelligheid hier. We hadden afgesproken met elkaar om het de eerste avond niet zo laat te maken; er kwamen immers meer dagen aan. Dit is zoals jullie al wel zullen verwachten niet helemaal gelukt. Toch zijn we iets eerder gegaan dan de rest om thuis meteen het bed in te duiken en zaterdag weer fris en fruitig op te staan.

Zaterdag
Rond 9:30 werden we opgehaald om naar de sleuteloverdracht in Bemmel te gaan. In Bemmel aangekomen verzamelden we met alle verenigingen uit Lingewaard in de Theaterkerk om van hieruit met een tussenstop naar de Roskam te gaan. Alle prinsenparen mochten bij prinses Mirjam van het Festijn op de kar en werden daarna in de huiskamer van de Roskam ontvangen. Hier werd ons in het kort uitgelegd wat er ging gebeuren en ook de burgermeester kwam ons nog even verwelkomen. Door een grote erehaag werden de prinsenparen een voor een naar binnen gehaald en mochten we plaatsnemen aan een tafel. Eerst werden de Ordes van de Vlinder uitgereikt door de burgermeester. In Haalderen ging deze naar Willem Bosma, die er ’s avonds nog steeds van ondersteboven was. Na allerlei mooie optredens van verschillende verenigingen, waaronder ook die van de mannen van de raad, was het dan zover: wij mochten als eerste naar voren om de sleutel van het Baggergat in ontvangst te nemen. Tja, dit was toch een van de vele slikmomenten. Nu kan het feest beginnen! Nadat we nog even de prinsenparen uit Lingewaard een onderscheiding hebben gegeven en er natuurlijk ook een terug hebben ontvangen, hebben we elkaar allemaal een fijne carnaval gewenst en gingen we allemaal terug naar ons eigen dorp. Nog even een paar uurtjes bijkomen en uitrusten om er ’s avonds in ons eigen Baggergat tegenaan te gaan.

Eindelijk was het avond en mochten we weer naar onze thuishaven de Kolk. Na binnenkomst mochten we meteen beginnen met onze proclamtie en de openingsdans, ook werd Frank Bakker deze avond geïnstalleerd bij de raad, waarna wij hem een onderscheiding mochten geven. Hierna mochten wij de geweldige meiden van de dansgarde en hun trainsters een onderscheiding geven. Het onderscheiden was hiermee nog niet gedaan, want er stond niet één maar een heel team grootste kleibakkers voor onze neus: het kampioensteam van HAVO. Tussen de optredens van de garde en de raad door was er gelegenheid om te hossen. Dusty Road wist er een mooi feestje van te maken. In de tussentijd konden wij op zoek naar de mooist verklede personen (enkele, duo en groep). Nou, zo makkelijk is dat niet en dat kostte even wat tijd. Na de prijsuitreiking zat voor ons het officiële gedeelte erop en kon het feest helemaal los! En wat voor een feest! Dankzij iedereen die er was en de band Dusty Road werd er zelfs een half uur langer doorgegaan!

Zondag
De dag van de optochten. Floor was deze ochtend een echte stuiterbal, die had er zoveel zin in. Nadat we iedere dag ruim op tijd klaarstonden, was het deze dag niet helemaal het geval. Al snel ging er rond dat we ons verslapen hadden. Niet bij nagedacht dat wij een uitstekende wekker hebben van drie jaar oud. Rustig zaten wij te wachten op het moment dat wij ons dik aan konden kleden, zodat we aan de warme kleren buiten ook nog wat zouden hebben. Alleen hoorden wij iets eerder dan gepland de muziek van de wagen dichterbij komen en moesten wij alsnog haasten. Prins Cas was al opgehaald en nadat wij mochten aansluiten, zijn we prinses Annelaura gaan ophalen om onze weg te vervolgen naar het Moosplein. Floor haar geduld begon een beetje op te raken en ze kon niet meer wachten tot we weer gingen rijden. Nadat we de rest van de optocht konden bekijken, sloten we achter de raad aan met de jeugd weer achter ons. Floor zwaaide er net als ons op los. Dat dat best vermoeiend was bleek toen ze in de Kleibakkerslaan zwaaiend in slaap viel om vervolgens bij de Kolk zwaaiend wakker te worden. Het feestje ging vanaf de kar bij de Kolk weer verder met vrijwel alle deelnemers die mee hebben gedaan. Ook hier werden wij verrast door verschillende groepen die het meedoen aan de optocht weer hebben opgepakt. Deze fanatiekelingen waren ook nog op iets anders gefocust, namelijk de scepter van de prins. Ook werden er nog een paar onderscheidingen uitgedeeld aan het broertje van Hannekes schoonzus en hun twee zoontjes Robbin en Diego. Ook Stein en Tessa mochten er een in ontvangst nemen. Na weer gehost te hebben met volwassenen en kinderen, konden we bij Shari thuis aanschuiven. Haar moeder had heerlijke andijviestampot gemaakt. Wat is dat fijn om zo aan te kunnen schuiven. Hierna gingen we naar Gendt met de verlichte optocht mee. Ook dit was ondanks het weer erg gezellig! Onderweg kregen we een kleine storing waardoor we met de kar voor ons mee begonnen te zingen. Sommigen konden het niet alleen bij zingen laten… Na nog even wat gedronken te hebben in Providentia werden we weer netjes thuis afgezet.

Maandag
De dag van het frühshoppen en de jeugddisco, oftewel de dag van onze tweede, derde en vierde huiskamers zoals de prins zo mooi zei, want inmiddels liggen hier toch velen herrineringen van ons. We verzamelden bij Roger thuis om vervolgens met z’n allen te starten bij de Tichel. Hier mochten we onze eerste foto uitrijken aan Diny, Theo en Kees, die ons goed verzorgenden in de paar uurtjes die we hier waren. De kleine maar gezellige polonaise was net in gang toen Anja op haar welbekende fluit blies en we onze weg vervolgden naar Hents Café. Ook Hent mocht onze foto in ontvangst nemen. Ook hier was het weer bar gezellig, maar ook hier klonk het fluitsignaal weer om met het inmiddels uitgebreide gezelschap naar de Kolk te gaan, hier mochten we meteen de foto uitrijken en daarna konden we weer hossen. Na zo’n dag beginnen de maagjes toch wel te knorren en konden we samen met Floor, die inmiddels ook weer bij ons aangesloten was, aanschuiven bij een heerlijk chinees buffet verzorgd door Geert. Echt een aanrader om je volgend jaar hiervoor op te geven!

Nadat onze buikjes gevuld waren konden onze jeugdige heupjes losgeschud worden en begon de jeugddisco. Wat kan de jeugd er wat van! Onze beentjes, die inmiddels ook wel aardig vermoeid waren, probeerden ze bij te houden maar dat ging toch wel lastig en op het moment dat je dan toch even rust probeert te pakken, word je gewoon door je eigen dochter terug de polonaise in geduwd, terwijl zij wel haar rust pakt. Gelukkig werd er ook de woonboot gedraaid, zodat de prinses en hofdame even konden zitten op de vloer en zo toch hun ‘rust’ pakten. En de prins? Die gaf natuurlijk het tempo en de richting aan. Ook de jeugd heeft er een mooi feestje van gemaakt, dat zit wel goed voor in de toekomst, nog feestbeesten zat hier in Haalderen.

Dinsdag
We startten vandaag met de jeugdmiddag. Deze was weer erg geslaagd door de jeugdcommisie. Ze hadden weer leuke spellen neergezet: jongens tegen de meisjes, spekhappen, limbodansen. Er kwamen zelfs complimenten van dorpen buitenaf. Ook op deze middag hebben de kinderen weer laten zien wat hossen is! Deze middag mochten we de jeugdraad onderscheiden en eindelijk had Damian er dan ook eentje. Na flink gehost te hebben mochten we weer met Shari en Walter mee naar hun huis, waar de topkokkin al weer druk bezig was met heerlijke macaroni. Het blijft toch makkelijk om zo aan te schuiven en tijdens deze dagen wat gezonds naar binnen te werken.

Na de heerlijke macaroni is het zover om ons klaar te maken voor onze laatste avond van dit seizoen: de voute avond. Ook wij mochten ons deels vout verkleden. Een erg leuk maar vooral geslaagd idee! Eerst kwam er nog een stuk officieel gedeelte en kwam ook de burgermeester langs om de sleutel helaas weer op te halen. Nadat de sleutel weer opgehaald was en het officiële gedeelte erop zat, konden we losgaan op de voute muziek! Wat een feest weer en wat een voute muziek, echt alles wat vout was kwam voorbij, zelfs All I Want For Christmas. Geen verzoekje was Mighty Mike te gek, alles kon en alles mocht, als het maar vout was. En dan ineens is het moment daar, het einde… You never walk Alone, nou dat hebben we afgelopen dagen zeker niet gedaan! Hierna gingen de steken af en verlieten we de zaal en bedankten we elkaar. Wat zijn de dagen voorbij gevlogen, nu is het wachten tot november. Zet 24 en 25 november maar vast in jullie agenda, want dan samen met Dusty Road barst het feest weer los!

Woensdag
’s Morgens hebben we eerst even geholpen voor zover het nog kon, de mannen van de raad waren al een heel eind, met het afbreken van het podium. En in de middag al rustig aan begonnen met het opruimen van de versiering bij ons thuis. ’s Avonds waren we uitgenodigd om nog even na te borrelen en haring te happen bij Geert. Ook dit was weer erg gezellig, maar nu zit onze eerste carnaval er echt op. We gaan hiervan lang genieten en hopen iedereen in november weer te zien!