Ons eerste stukje

Het jaar voorafgaand
Ik was aan het werk toen ik gebeld werd door Anja, zo’n vier en een half jaar geleden. Of wij prinsenpaar wilden worden. Toen hebben wij ervanaf gezien. Net een eigen bedrijf begonnen, Floor op komst. Wij hadden wel aangegeven het misschien in de toekomst te willen en dat hadden ze goed opgeslagen. Velen hebben het ook weleens tegen ons gezegd: jullie worden ooit prinsenpaar, dat is echt wat voor jullie! Eigenlijk waren we er niet zo mee bezig, totdat we weer benaderd werden. Dit was vlak voor onze vakantie in december. Thuis overlegd met Hanneke, vele vragen kwamen naar boven, maar het antwoord was er eigenlijk al: ja… In januari kwamen we bijeen. Een spannend moment voor de prinsenkeuzecommissie, want door omstandigheden moest William namelijk alleen naar de geheime plek toe. Er werd getwijfeld of we wel wilden, maar na uitleg van William was de prinsenkeuzecommissie opgelucht. Hij ging met een hoop informatie naar huis en al snel volgde het verlossende antwoord: we gaan ervoor!
Er volgenden vele geheime en vooral gezellige dagen en avonden, waar vooral Hanneke het zwaar mee had: wat moeten we verzinnen voor de oppas? Wat nou als ze door gaan vragen? Wat als iemand ons ziet lopen/fietsen/rijden… wat zeggen we dan? Zou iemand het door hebben? Die en die zeiden dat wij prinsenpaar worden. Het pak was de eerste avond al geregeld, daarna op pad geweest voor de jurk en ook dat ging vrij snel. Nog even onderscheidingen regelen, de proclamatie maken en wat kleine dingen die erbij komen kijken. We zij er klaar voor! Nu nog wachten tot het 25 november is, pfff wat duurt dat lang!

De week voor en de avond van de onthulling
In de week van de onthulling vonden we het steeds spannender worden. Wat zouden de reacties zijn? Zou iemand het door hebben? Ook werden we in de nachten vooraf steeds vaker wakker, gelukkig was er de steun van de prinsenkeuzecommissie die inmiddels toch ook wel de kriebels kreeg. De laatste nacht hebben we erg weinig geslapen en wat waren we blij dat de ochtend begon, de prins mocht nog even gaan werken en de prinses zorgde er samen met dochter Floor voor dat het huis op orde was en alles klaar lag voor de avond. ’s Middags hadden we gelukkig nog een gezellige verjaardag, waardoor de tijd vrij snel voorbij ging. Al zal er op deze verjaardag wel gedacht zijn: zijn ze aan de lijn ofzo? We kregen namelijk door de spanning de hele dag met moeite eten door ons keeltje naar binnen.
Nadat we terugkwamen hebben we Floor weggebracht, die mocht gezellig bij de buurtjes logeren en daarna door naar onze ouders om het hen te vertellen. Wat vonden ze het leuk en wat waren wij blij dat ze erbij konden zijn! We hadden afgesproken dat ze naar ons toe zouden komen en dat ze met ons mee naar De Kolk zouden gaan. We probeerden nog wat te eten en daarna maakten we ons in zoverre klaar dat we alleen het pak en de jurk aan hoefden te trekken als die zouden arriveren en de haren van Hanneke gedaan konden worden. Rond 20.00 uur was iedereen er. We waren netjes op tijd klaar toen Evelien ons op kwam halen. Eindelijk, het is bijna zover!
Prins Edwin en prinses Esther waren inmiddels afgevoerd na twee mooie jaren. Nadat we met z’n allen de Kolk binnen gesneakt waren, moesten we nog heel even wachten voordat we de kist in konden. Wat duurde dit voor ons gevoel lang. Toen kregen we eindelijk het seintje dat we de kist in mochten, pff wat was dit spannend. We werden naar binnen gereden en er werden vragen gesteld. Op dit moment kreeg Hanneke de zenuwen onder controle, maar William sloeg dicht: bij iedere vraag vroeg hij aan Hanneke hoe vaak moet ik nu kloppen? Gelukkig stuurde Anja buiten de kist een beetje door de vraag te herhalen die Roy stelde.
Eindelijk was het aftellen en mochten wij de kist uit en werden we geïnstalleerd. Nadat we de naam en ons motto hadden onthuld, las William de proclamatie voor. Het moment van feliciteren was aangebroken.
Wat waren de reacties geweldig! Sommige zelfs zo hartverwarmend, ontroerend en emotioneel dat we tranen in onze ogen hadden. De broer en zus van het prinsenpaar wisten ook van niks. De zus van William was bij de onthulling en is het hele weekend van slag geweest, maar wat was ze blij! Het broertje van Hanneke kon er helaas niet bij zijn, maar hij was net zo blij! Ook zwager, schoonzus en neefjes en nichtje vonden het erg leuk. Tja, en onze ouders, die zijn zo trots!
Geweldig was ook dat een aantal mensen nog speciaal even kwam om ons te feliciteren! En natuurlijk dat er een aantal tussenuit gesneakt waren om onze tuin te versieren! Nadat we de openingsdans gedaan hadden en nog even gefeest, was de avond alweer ten einde. Nog even wat na gedronken met de prinsenkeuzecommissie, de raad en wat vrienden en toen naar bed om ons de volgende dag klaar te maken voor de jeugdpronkzitting.

Jeugdpronkzitting
26 november, de dag van de jeugdpronkzitting. En ook de dag dat onze trots, dochtertje Floor, mee mocht en voorgesteld werd als hofdame. Ook Floor werd met hartverwarmende reacties ontvangen en iedere keer als we naar voren mochten, hoorden we de hele zaal ahhhhh roepen. Hoe trots kun je zijn! Ook deze middag hebben we erg genoten, nu van de jeugd.
We kregen een onderscheiding van het geweldige jeugdprinsenpaar en ook mochten zij er een van ons ontvangen. Genoten hebben we van de garde met hun mooie optredens. Ook werden er door de jeugdcommissie leuke spellen gedaan voor de jeugd, tja, en je bent zo oud als je je voelt of misschien beter gezegd: We hebben er lak aan. We konden het niet laten om mee te doen met het ballonenspel, jongens tegen de meisjes, waarbij de jongens wonnen (meiden hier gaan wij nog op terug komen) en het spekhappen, het limbodansen lieten wij aan ons voorbij gaan, met zo’n steek en jurk is dat toch best lastig.
Na nog wat gehost te hebben, komt ook helaas deze middag tot een einde. Nog even met wat raadsleden mee naar de chinees, wat een gezellige afsluiter was, en daar is het moment al dat we thuis worden afgezet en meteen naar bed gaan. Met die slapeloze nachten vooraf hakt zo’n spannend weekend er toch heel erg in.
De dagen hierna blijven bestaan uit nagenieten, want de reacties blijven binnenkomen. We gaan er twee mooie jaren van maken!