Onze onthulling

Afgelopen pronkzitting liet ik, Edwin, doorschemeren ooit weleens prins te willen worden. Nou, dat was niet tegen dovemansoren gezegd, want nog geen vijf minuten later had ik Anja voor mijn neus staan met de vraag of ik dat serieus meende. Na wat gepraat in de hal van De Kolk was al snel duidelijk dat er maar eens een afspraak gemaakt moest worden.

Laat in december zijn Esther en ik uitgenodigd om te komen praten. Deze avond werd ons uitgelegd wat prins en prinses zijn allemaal inhoudt en wat erbij komt kijken. Na een uurtje waren we er met z’n allen wel uit. Witte rook, champagnefles ontkurkt en felicitaties over een weer, waarna we nog een beregezellige avond hebben gehad. Nu moesten we een lange tijd onze mond houden. Erg leuk als je op een feestje staat en er gespeculeerd wordt over wie de nieuwe prins wordt.  

Natuurlijk moest er van alles geregeld worden. Hiervoor hebben we regelmatig afgesproken met Anja, Gerie, Stiwan en Evelien. Het leken wel dagjes uit als we op stap gingen voor het prinsenpak en om jurken te passen. Daarnaast een aantal keer bij ons in Nijmegen afgesproken om van alles en nog wat door te spreken. Het helpt dat de prinsenkeuzecommissie zelf ook prinsenparen zijn geweest, want de tips vlogen ons om de oren.

De afgelopen weken zijn we nog druk geweest met het bestellen van de onderscheidingen, het maken van de scepter en allerlei kleine dingetjes die nog op ons pad kwamen. Dit was niet altijd even makkelijk omdat met name ik erg kieskeurig ben. Wat dat betreft had ik ook prima prins Edwin de Kieskeurige kunnen heten.

De onthulling
Na een jaar in wetenschap geleefd te hebben de opvolgers te worden van prins Erwin van Zottendaal en prinses Eleny, was zaterdag het moment daar: onze onthulling als prins Edwin de Bedrievige en prinses Esther. Onderweg naar Haalderen nog even de grap gemaakt dat we wat vergeten waren, namelijk wat consumptiemunten van De Kolk waardoor de zenuwen van Esther een nieuw hoogtepunt bereikten.

Vooraf aan de avond hadden we bij Annelies (de moeder van Edwin) afgesproken om een kop koffie te drinken samen met de ouders en opa en oma van Esther, die speciaal uit Alphen aan den Rijn gekomen waren om te zien hoe ik als raadslid geïnstalleerd zou worden.

Ik moest al wat eerder naar de zaal om mezelf bij de Raad van Elf te voegen. Na wat gekletst in het café en een biertje om de carnaval in te luiden, begon de avond. Na een uurtje was het moment daar dat ik me bij de raad op het podium kon voegen en ik de steek van mijn vader overnam.

De spanning begon langzaam merkbaar te worden in de zaal. Iedereen had het wel even over wie de nieuwe prins zou worden. Vele namen zijn de revue gepasseerd. Rond tien uur was het moment daar. De onthullingskist werd naar binnen gereden en president Roy liet de raad vragen stellen aan het nieuwe prinsenpaar. Middels kloppen op de kist werd er ‘ja’ of ‘nee’ geantwoord. De raad wist natuurlijk niet dat de nieuwe prins al tussen hen in zat. Erg leuk dus om al het gespeculeer te horen.

Na het spannende aftellen met de zaal gaat de kist open. Esther stapt eruit en ik kom zo snel mogelijk van het podium om mij bij haar te voegen. Na het eerste applaus en ah en oh te horen, kleed ik mij zo snel mogelijk om achter de ton om vervolgens samen geïnstalleerd te worden als nieuw prinsenpaar.  We lezen de proclamatie voor en onthullen ons motto: ‘As ’t mar gezellig is’, waarna we door de gehele zaal gefeliciteerd werden en cadeaus en bloemen in ontvangst mochten nemen van de Geintrappers, de Narrenpoel, het oude prinsenpaar en Geert met al zijn medewerkers.

Nu staan ons twee bijzondere jaren te wachten met het 33-jarige bestaan, de sleuteloverdracht en alle andere activiteiten die op ons pad gaan komen. Wij kijken er enorm naar uit en gaan ons best doen om er twee topjaren van te maken met alle Kleibakkers en carnavalisten.

Driemaal alaaf!

Prins Edwin de Bedrievige en prinses Esther